Ja het wondermiddel indien de nood aan de man is. De bedoeling is om aan een teugel te trekken, zodat het hoofd opzij gaat en je op miraculeuze tot stilstand komt. Er zijn behoorlijk wat mensen die denken dat het zo werkt, of nog erger, dit zo geleerd krijgen, maar helaas is dit Utopia. Mocht het al zo zijn dat je het hoofd van je paard in een stress situatie waarbij je paard in galop er tussenuit piept, opzij kunt trekken, dan vlieg je met aan zekerheid grenzende waarschijnlijk over de tegenoverliggende schouder eraf. Of je trekt het hoofd opzij en je paard zeilt zélf over de buitenschouder verder, hetgeen zo mogelijk nog gevaarlijker is. Maar wat dan wel? Allereerst is het belangrijk je te realiseren dat een paard een vluchtdier is. Indien er zich een in zijn ogen gevaarlijke situatie voordoet, is zijn eerste reactie om op de vlucht te slaan. Wij zitten daar in zijn algemeenheid echter niet op te wachten. Want snelheid betekent voor ons ook risico's om eraf te vallen en die willen we graag zo veel mogelijk voorkomen. Het systeem om onze paarden mentaal daarom goed in balans te krijgen, waarbij zoveel mogelijk basisspanning uit het paard gehaald wordt alvorens we meer gaan doen, wordt niet voor niets door mij van harte ondersteund. Ik denk dat een mentaal gebalanceerd paard een betere levensverzekering is dan een helm, maar dat terzijde.
Ik leer mensen daarom (en niet alleen ik hoor) hun paard te "flexen" waarmee ik bedoel dat op een zachte aanraking aan een kant op de teugel, het paard bereid is het hoofd opzij te brengen én mentaal naar mij toe te komen. Een goede flex is boterzacht, je krijgt de mentale connectie en je paard ontspant en behoudt vervolgens de connectie. Het is een behoorlijk langdurig werkje waarbij alles moet kloppen. Je vraag is zacht en je gaat hier niet harder trekken en door je fases heen, maar blijft zacht. Waarom? Omdat ik op dat moment geen fysiek gehoorzaam paard wil dat mentaal is weggezoomd. maar een paard dat mentaal een connectie met mij aangaat. Als dit in stilstand naast je paard lukt, ga je dit doen in stilstand op je paard.
Vervolgens gaan we verder met oefenen, namelijk in beweging, eerst vanuit stap, dan draf en dan galop. En wat doen we dan? We vragen hier geen stilstand, maar onze vraag is dan:
"Kun jij je neus opzij brengen en mentaal terug bij mij komen". Als de emoties wat te hoog zijn, dan vragen we geen stop, maar we vragen eigenlijk een kleine cirkel. In feite wil je je paard meedelen dat hij mag blijven lopen zolang hij dat mentaal nodig heeft en dat je zult wachten tot hij kan gaan stilstaan.
En hier ligt nu juist een grote uitdaging. Val niet in de valkuil je paard uit angst voor wegspringen of iets dergelijks steeds bij het minste of geringste terug te buigen naar een stop. Je leert je paard dan bij stress of angst naar een stilstand te gaan en ultimo naar een freeze en daar wil je je paard echt niet in hebben. Leer je paard dat hij mag blijven lopen, maar dan wel graag op een kleine cirkel, waarbij je op hem zult wachten tot hij mentaal in staat is om naar een stop te gaan.
Ik denk echt dat je je paard moet leren vanuit stap, draf en vanuit galop, terug te buigen naar ontspanning en niet naar een stop. Het buigen zorgt voor het ondertreden van het binnenachterbeen. Het buigen van het lijf zorgt uiteindelijk voor doorademen en voor meer fysieke ontspanning en dat werkt mentaal door. Paarden zijn geen denkers in het stilstaan, maar in de beweging. Hoe zeer wij vanuit angst gedreven ook zouden willen dat ons paard snel stilstaat, is dat zeker niet de beste weg voor een paard om naar ontspanning te gaan.
De zogenaamde one rein stop, is eigenlijk een one rein cirkel!
コメント